Vanaf januari 2022 hadden we een leuke lieve nieuweling mee op onze wandelingen: Jazzie!
Wat was ik blij met haar in de groep. Wie Jazzie heeft gekend weet dat ze een mooie trouwe & enorm vriendelijke viervoeter was.
Ik kende haar het beste met een grote tak in haar bek die ze  de hele wandeling niet meer losliet.
Ze had nooit ruzie, maakte ook nooit ruzie en was de iedeale metgezel voor haar baasjes. 

Op 16 maart 2023 kregen we te helaas horen dat zij ziek was en helaas werd arme Jazzie steeds zieker en zieker.
Heel kort daarna, op 24 maart kregen we het afschuwlijke nieuws dat Jazzie het helaas niet heeft gered en was overleden.

Arme Jazzie: dat was wel heel plotseling en ook veel te snel gegaan...je had juist nieuwe metgezellen thuis (kittens) die dol op je waren. Je had nog zoveel plezier in het leven en in de wandelingen!

We zullen je enorm missen Jazzie... lieve, trouwe, mooie Jazzie met je zachte mooie oogopslag. 
Hier op deze bijzondere foto zit je zo mooi, precies onder een prachige straal zonnelicht!
Dank je Jazzie,  we zijn blij en dankbaar ( en de rest van de roedel ook ) dat we jou mochten kennen !


Ik wens je baasjes  heel veel sterkte en kracht en hopenlijk kunnen ze kracht putten uit hun mooie herinneringen met jou !

Dag Charlie ....


Lieve lieve Charlie,

Wat mis ik je nog steeds.
Het is moeilijk om te kijken naar een foto van je ... zo ineens was je er niet meer. Zo oneerlijk.
Zo blij was je met de honden  en zo hard als je kon rende je altijd weer naar het busje.

Wat is het nog steeds moeilijk ! Je lieve vrolijke blik, je flaporen en je mooie gezellig altijd rennende lijf...Ik mis je zo.

Rust zacht! Of liever : spel en ren daarboven maar vrolijk verder. En laat je baasjes af en te weten dat julie elkaar vast ooit weer zien.

Dag Charlie !

Ik heb een kuil gegraven

Ik heb een kuil gegraven.

Een grote, diepe kuil.

In mijn armen heb ik je er heen gedragen

En zacht heb ik je neergelegd.

In mijn hart heb ik woorden gesproken,

Die mijn mond nooit tegen een mens hebben gezegd.

De herinnering aan je jonge jaren,

Aan alles wat je deed voor mij.

De zachte glans van je gele haren,

Je zachte aard, zo trouw en toch zo vrij.

’t Begrip in je trouwe hondenogen.

Je grote bereidheid alles voor mij te doen,

Wat lag in jouw vermogen.

Uit dank, een lik op mijn hand, als zoen.

Maar je werd oud, en stram,

En kreeg steeds meer kwalen.

Een gezwel, dat je bijna je adem ontnam.

’t Was duidelijk, je zou ’t wel niet lang meer halen.

Toen heb ik je voor erger gespaard.

Je bent zacht en vredig heengegaan.

In mijn hart heb ik de herinnering bewaard,

Aan mijn trouwste vriend die ooit heeft bestaan.

Ik heb een kuil gegraven.

Een grote, diepe kuil.

In mijn armen heb ik je er heen gedragen.

Ik was zo aan je gehecht,

Dat mijn hart de woorden heeft gesproken,

Die mijn lippen nooit tegen een mens hebben gezegd.

Lieve Roxy... Ik heb je niet heel lang gekend maar toch heb je een speciaal plekje in mijn hart. Je liep ook op hoge leeftijd nog dapper en vrolijk mee en was altijd blij wanneer ik je ophaalde.

De laatste maanden kreeg je toevalllen, maar toch bleef je blij al begreep je niet meer zo goed hoe het kon dat je niet meer zo goed kon lopen.

Ik wens je baasjes veel sterkte bij hun verdriet.

Het is een bijzonder gemis zo zonder jou in onze groep! Rust zacht mooie Roxy !

Marith is op niet piepjonge leeftijd bij onze uitlaatservice gekomen maar heeft altijd enorm veel genoten van onze wandelingen.

Wat een leuke, wat een lieve, en wat een mooie trouwe prachtige hond was je Marith. En wat ben ik blij dat je met ons mee mocht en wat had je toch een plezier elke keer.

Je zwom en badderde het liefste de hele dag door ongeacht kou of regen. En je baasje mopperde nooit als je er weer eens uitzag als een echte heuse met modder overgoten chocoladebruine niet-heel-schone maar wel allerliefste labrador.

Dag allerliefste Marith, Ik mis je. Ik weet dat je baasje je nog altijd zoveel mist ook.

Je was een mooie prachtige speelse hondenkameraad in haar leven.

Dag lieve Marith, tot ooit!